‘Voor dingen waar je blij van wordt, maak je ruimte’

Van een klassieke jaren ’30 woning naar een tiny house van 36 m2. Waar hun vrienden steeds groter willen wonen, zijn Stephanie Harkx en Stijn Bode helemaal happy in hun Houten Huisje. ‘Als er iets is, loop ik zo naar de buren voor hulp’, vertelt Stephanie. ‘Tiny Oevers voelt als een dorp in de stad.’

Op het aanrecht prijkt een professioneel espressoapparaat. ‘Die hebben we in bruikleen van buurman Joris’, vertelt Stijn. ‘Hij is net als wij dol op koffie, maar had er geen plek meer voor. Nu komt hij hier af en toe zijn kopje koffie drinken.’ En het blijft niet bij koffie, ook hun wasmachine delen ze met buren die er zelf geen hebben. ‘In appartement ken je de buren niet, hier heerst het gevoel dat we het met z’n allen doen. Met kleine, praktische dingen kunnen we bij elkaar terecht maar we leren ook veel van elkaars expertise.’

Verduurzamen

Je zal het niet vaak horen bij jonge mensen, maar voor Stephanie (29) en Stijn (27) voelde hun eerste huis te groot. De extra kamer in hun maisonnette van 100 m2 werd al gauw een rommelhok. Stijn:  ‘We kwamen spullen tegen waarvan we niet wisten dat we ze hadden. Dat laat wel zien dat je ze niet nodig hebt. We waren al bezig met verduurzamen en een grote ruimte nodigt nu eenmaal uit tot meer kopen. Ik besteed mijn geld liever aan ervaringen dan aan spullen.’ Toen Stephanie voor haar studie naar de Verenigde Staten vertrok, leefde ze een half jaar uit een koffer. ‘Ik merkte dat ik veel minder nodig had dan wat ik thuis had.’ Bij thuiskomst besloten ze hun nieuwe woonwens vorm te geven. Ze bouwden eigenhandig hun tinyhouse met een YouTube als handleiding. ‘Het was altijd al een droom om een eigen huis te bouwen, dit was meteen een kans om in het klein alles naar eigen wens te maken’, zegt Stijn.

Boeken, boeken, boeken

Door het vele daglicht, hoge plafond en de houten muren voelt het minihuis warm en ruimer dan gedacht. Alleen de plukjes boeken die door het huis verspreid staan, verklappen het gebrek aan echte opbergruimte. Want het enige waar bibliothecaresse Stephanie écht een zwak voor heeft, zijn boeken. ‘Het paadje langs haar kant van het bed wordt steeds meer boek’, onthult Stijn. ‘Inmiddels heb ik een goede wissel daarin gevonden. Alleen boeken die ik geweldig vind, houd ik, de rest verkoop ik door’, vertelt Stephanie. ‘We hebben een boekenkast in wording, maar dat is een project dat tijd nodig heeft. Je komt er al snel achter dat de meeste meubels hier niet passen. Dat betekent zelf maken of laten maken. In een tiny house hoef je niet veel op te geven, je moet alleen keuzes maken. Voor dingen waar je blij van wordt, maak je ruimte. Boeken maken mij gelukkig maar ook koken. Dus wij hebben gekozen voor een ruimere keuken, bij onze muzikale buurvrouw staat een piano in huis.’

Een stukje huis meegeven

Tiny Oevers is een tijdelijke woonplek. ‘We mogen hier tot 2028 staan’, vertelt Stephanie. Maar terug naar een rijtjeshuis zien ze zichzelf niet meer gaan. ‘We hopen een vast plekje te creëren. Een eigen stuk grond waar we dit huis kunnen zetten en modulair kunnen uitbreiden.’ Want nu woont het stel met 2 katten maar gezinsuitbreiding staat op de planning. ‘Onze idee is naar gelang het gezin groeit, bij te bouwen’, vertelt Stijn. ‘We hopen dan wanneer een kind uit huis gaat een stukje huis mee te geven. Dan kunnen ze starten zoals wij begonnen zijn.’

Gerelateerde artikelen

‘Stadsoevers zet in op architectuur, dat zie je terug in vlietkwartier’

Zondagochtend. Je kopje koffie drink je aan de Vlietkade terwijl je rustig het laatste nieuws doorneemt. Buren passeren te voet …

‘Gesprek met eerste bewoners van tiny oevers’

Hoe gaat het nu met de pioniers van stadsoevers? ‘Allebei zijn ze al vaker geïnterviewd de afgelopen jaren over hoe …